مربیگری در سازمانها چیست؟

فرایند تجهیز افراد به ابزار ، دانش و فرصت هایی که برای رشد کامل خود نیاز دا رند

تا در تعهد نسبت به خود ، شرکت و کارشان موثر باشند.یک ” اتحاد طراحی شده ”

متمرکز بر ایجاد یک فرد برای تبدیل شدن به بهترین خودو کمک به “بهترین تناسب “

و استعدادهای او است.روندی بدون منیت که در آن لحظات قابل لمس برای تر سیم

تمایزها و ایجاد تغییر در تفکر و رفتار ایجاد می شود. “بسیاری از سازمان ها،محققان

و رهبران مربیگری را به عنوان یک صلاحیت رهبری و مدیریت حیاتی تشخیص داده اند.

 

علاوه بر این ، کارمندان بیشتر و بیشتر درخواست مربیگری می کنند. مربیگری واقعی،

انعطاف پذیری و اثر بخشی کارکنان و سازمانی را در تغییر بهبود می بخشد.مامربیگری

را به عنوان مهارتها  ، فرایندها و دانشهایی تعریف می کنیم که از طریق آنها افراد خود

رادر ایجاد حداکثر تأثیر و ایجاد تجدید مداوم در خود و سازمانهایشان به دلیل تغییر مداو

م درگیر می کنند.مربیگری مهارتهای مدیریتی مجدداً بسته بندی نشده است ، اگرچه

مربیگری از مهارتها و شایستگیهای مدیریتی خاصی بهره می برد. مربیگری با از بین بر

دن موانع عملکرد و افزایش خلاقیت ، به رشد ، پیشرفت و پیشرفت کارمندان می پرداز

د. مدیریت با نظارت ، ارزیابی و دستیابی به اهداف سروکار دارد.

 

مربیگری درمانی یا مشاوره ای نیست ، اگرچه مربیگری از برخی فرایندهای ارتباطی یک

سان استفاده می کند. مربیگری در مورد خلاقیت ، عملکرد و عملکرد است، در حالی که

درمان با حل و فصل و بهبود گذشته است . مربیگری مشاوره یا مشاوره نیست ، اگر  چه

مربیان از تجربه خود استفاده می کنند ، موقعیت ها را تشخیص می دهند  و گاهی نظر

می دهند یا مشاوره می دهند. مربیگری از همه دانش و تجربه شخص استفاده می کند

تا بتواند شخصی را که تحت مربیگری قرار گرفته است بهترین شیوه ها ، ارتباطات و منابع

خود را ایجاد و توسعه دهد.آخر اینکه مربیگری آموزش نیست. مربیان اطلاعات می دهند ،

اما آنها از کسانی که مربی می شوند در توسعه مهارت ها و دانش خود حمایت می کنند.

مربیگری در سازمانها

چرا مربیگری در محل کار و چرا اکنون ؟

مربیگری ، خلاقیت ، عملکرد موفقیت آمیز و انعطاف پذیری را ارتقا می بخشد ، و به سازمانها

یک مزیت رقابتی و روشی مو ثر برای جریان و فعالیت در محیطی با تغییرات مداوم می دهد.

سازمان های موفقی مانند هیولت پاکارد ، IBM ، MCI و دیگران تشخیص داده اند که مدیران

باید بتوانند کارکنان خود و یکدیگر را مربیگری کنند و مربیگری را در توسعه مدیریت /  رهبر ی

خود گنجانده اند  . مربیگری توسط این سازمان ها به عنوان یک صلاحیت رهبری و مدیر یت

حیاتی شناخته شده است.سازمان ها در حال کشف این هستند که سبک سنتی ” کنترل

و کنترل” دیگر در محیط امروز موثر نیست،که برای ادامه رقابت،نیاز به پاسخ سریع ،خلاقیت ،

مقاومت ، و تلاش و عملکرد فردی دارد.حفظ وضعیت بسیار حیاتی است و مربیگری از شغل

،پیشرفت و رضایت شغلی کارمندان پشتیبانی می کند که باعث می شود کارکنان با ارزشی

حفظ شوند . کارکنانی که بیشتر از عملکرد مدیریت شده مربی عملکرد هستند  ، بیشتر  به

نتایج کار و دستیابی به اهداف سازمانی متعهد هستند و سرمایه گذاری می کنند . سازمان

های موفق همچنین کشف کرده اند که برای ادامه رقابت ، آموزش مداوم نیروی کار ضر و ری 

است. با این حال ، بدون مربیگری ، آموزش به سرعت اثر خود را از دست می دهد ، و اغلب

در دستیابی به تغییرات رفتاری پایدار ناکام می ماند. در حالی که آموزش یک “رویداد” است ،

مربیگری فرایندی است که گام بعدی ارزشمندی برای آموزش است تا اطمینان حاصل شو د

که دانش جدید منتقل می شود ، در واقع به یک رفتار آموخته شده تبدیل می شود.

 

 

 

#مربیگری

#ایده،خلاقیت و نوآوری

#کارگاه_خلاقیت

#کارگاه_تیمی

#دکتر_محسن_برزگر_خلیلی