۱- پیش بینی های غیر واقعی از درآمد
یکی از رایج ترین انواع پیش بینی درآمد ، طرح کلاسیک “چوب هاکی” است . این نوعی
پیش بینی است که در آن دوره با استفاده از نرخ رشد ناگهانی زیاد،درآمد ناگهان دردوره
پیش بینی افزایش می یابد. بدیهی است که برخی از نگرانی ها در این مورد وجود دارد.
بخاطر داشته باشید که این بدان معنا نیست که پیروی از مسیر رشد درآمد چوب هاکی
برای یک شرکت امکان پذیر نیست ، اما این امر به برخی از بررسی های جدی نیاز دارد.
برخی از سوالاتی که باید پرسیده شود:
-آیا رشد مطابق با صنعت است؟
-اندازه بازار چقدر است؟
-استراتژی شرکت برای دستیابی به این رشد چیست؟
-چشم انداز اقتصادی منطقه ای که شرکت در آن فعالیت می کند چیست؟
-چه چیزی باعث رشد می شود؟ آیا جذب مشتری جدید است … افزایش سهم بازار ….
خرید … نوآوری … ارائه محصول جدید؟
-چقدر پایدار است؟
بسیار مهم است که نگاه دقیق و دقیق به آنچه باعث رشد درآمد می شود ، داشته باشید.
احتیاط خواهد بود که به اهرمهای خاص رشد نگاه کنیم تا درک کنیم که واقع بینانه و پایدار
هستند . وقتی ارزیابی کسب و کار به سادگی یک درصد رشد بلند مدت و بدون برخی از
سطح توضیحات را اعمال می کند ، این باید سوالاتی را برای شما ایجاد کند. مسئله تعصب
همچنین باید ارزیابی شود اگر یک ارزیابی مستقل تهیه نشده باشد.
۲-حاشیه سود (بیش از حد) به طرز چشمگیری افزایش می یابد.
ورق برگشت سکه به پیش بینی درآمد “چوب هاکی” وضعیتی است که درآمد سال به سال
به طور مداوم در حال رشد است و به نظر می رسد حاشیه عملکرد هر ساله با پیش بینی
بهتر می شود. پیش بینی معمولاً پیش بینی شده ای است که در آن هزینه های ثابت ثابت
باقی بمانند در حالی که درآمد با حاشیه فزاینده ای رشد می کند. واقعاً؟ در چنین پیش بینی
ای تجزیه و تحلیل کارایی و ظرفیت تجارت محتاطانه خواهد بود. شاید مکان فیزیکی در ظرفیت
باشد یا کارکنان پشتیبانی در حال حاضر بیش از حد کار کرده اند یا مدیریت بسیار سبک است.
هدف این است که درک درستی از تجارت ایجاد کنیم تا ببینیم ساختار هزینه چگونه است،اهرم
عملیاتی کسب و کار چگونه است.
۳-نیاز سرمایه در گردش کسب و کار دست کم گرفته یا نادیده گرفته می شود.
در شرایطی که درآمد در حال رشد است ، افزایش نیاز سرمایه در گردش کسب و کار استفاده از
پول نقد است . به عبارت دیگر ، اگر درآمد افزایش یابد ، احتمالاً حساب های دریافتنی نیز افزایش
خواهد یافت ، موجودی کالا نیز افزایش می یابد. پیش بینی هایی که از توجه به تأثیر گردش وجوه
خالص نیاز به سرمایه در گردش غافل می شوند ، احتمالاً ارزش کسب و کار را نادرست بیان می کنند.
در ارزیابی کسب و کار ، مدل سازی منابع و کاربردهای پول نقد و تجزیه و تحلیل تأثیر خالص بر گردش
پول شرکت مهم است.
۴-نیازهای آینده سرمایه ای نادیده گرفته می شوند.
مشاغل دارای دارایی ثابت نیاز به سرمایه گذاری مجدد در آنها دارند . ارزیابی هایی که نشان می دهد
می توان از هزینه های سرمایه ای جلوگیری کرد،کمبود دارند و به احتمال زیاد ارزش را بیش از حد ارزیابی
می کنند. اگر کسب و کار در حال رشد است ، برای حمایت از این رشد ، باید هزینه های اضافی سرمایه
گذاری در ارزیابی انجام شود. اگر پیش بینی می شود تجارت در وضعیت پایدار باقی بماند ، باید در نظر
گرفته شود که دارایی ثابت موجود بر اساس آن حساب شود که در نهایت باید جایگزین شود.
۵-دارایی های اضافی به ارزش شرکت اضافه نمی شوند.
هنگام ارزیابی یک شرکت ، اگر شرکت صاحب دارایی های زائد است (دارایی هایی که برای فعالیت تجاری
لازم نیست) آن ارزش های دارایی باید به ارزش شرکت اضافه شود. به عنوان مثال ، اگر یک شرکت صاحب
قطعه زمینی باشد که استفاده نمی شود ، یا اگر سرمایه در گردش غیرنقدی فوق العاده زیاد باشد یا قطعه
ای از ماشین آلات وجود داشته باشد که از آن استفاده نمی شود در این صورت اینها می توانند دارایی های
اضافی محسوب شوند و به ارزش شرکت افزوده می شود . لطفاً بخاطر داشته باشید که ممکن است در
ارزیابی ارزش داراییهای زائد ملاحظات مالیاتی وجود داشته باشد که باید در ارزیابی لحاظ شود.
#ایده،خلاقیت و نوآوری
#دکتر_محسن_برزگر_خلیلی
#کارگاه_خلاقیت
#کسب_و_کار